Sunday, May 9, 2010

ಒಲವಿನೋಲೆ ೨ - ನಮ್ಮೊಲವ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನನಗೆಷ್ಟು ಮಾರ್ಕ್ಸು, ಮತ್ತು ನಿನಗೆಷ್ಟು?

ಗೊಂದಲಗೂಡಿನ ಭಾವಯಾನವೇ ,

ಬಾನ್ಬೆಳದಿಂಗಳು ಬಿತ್ತರಿಸಿದ ಬೆಳಕನ್ನೆಲ್ಲ ಬಾಚಿ ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲವಿತಿರಿಸಿ ಬ್ರಹ್ಮ ಬಾಳ್ಕೊಟ್ಟ ಭಾಮಿನಿ ನೀನೇನೆ ಅಂತ ನಾ ಕನವರಿಸುತ್ತ ಕೂರುತ್ತಿದ್ದ ರಾತ್ರಿಗಳಿದ್ದವಲ್ಲ, ಅವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನವಾ ಅಥವಾ ನನ್ನವಾ ಅಂತ ಇನ್ನೂ ಕೊಂಚ ಕಸಿವಿಸಿ.. ಆದ್ರೂ ನಿನ್ನಿರವಿನ ಘಳಿಗೆಗಳಲ್ಲಿನ ಕಸಿವಿಸಿಗಳಿಗಿಂತ ಇದು ಕೊಂಚ ವಾಸಿಯೇನೋ.

ನೀನಂದ್ರೆ ಹಂಗೇ ಅಲ್ವ.. ಕಸಿವಿಸಿ ರಾಜಕುಮಾರಿ.. ನೆನಪಿದ್ಯಾ? ಆವತ್ತು ನನ್ನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದ ದಿನ ಕಾಲೇಜ್ ಕ್ಯಾಂಟೀನಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ 'ಶೇರೂ' ಗೊಂಬೆ ಕೈಗಿಟ್ಟು ನೀನಾವತ್ತು ಕೇಳಿದ್ದೆ - 'ಶೇರೂ ಈಗ ನನ್ನವನ? ನಿನ್ನವನ? ' ಅಂತ. . ನಾನು ಏನಂದರೂ ಆವತ್ತು ನಿನ್ನೆದುರು ಸೋಲುತ್ತಿದ್ದೆ. "ಥತ್! ನೀನು ಕೊಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೇ ಇಂಥವು ನೋಡು" ಅಂತ ನಿನ್ನ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಸಿದ್ದೆ.

ಈಗ ಮತ್ತದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ , ನೀನಿಲ್ಲದಾಗಲೂ... ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಾ ಕಂಡ ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನವಾ ಅಥವಾ ನನ್ನವಾ? ಉತ್ತರಿಸುವ ಸರದಿ ನಿನ್ನದು.

' ಛಿ, ಹೋಗೋ.. ಹೇಳಲ್ಲ ನಾನು" ಅಂತೇನಾದ್ರೂ ಹೇಳಿ ತಪ್ಪಿಸ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಜೋಕೆ, ನಿನ್ನ ಜ್ಹುಮುಕಿಯೊಂದು ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಬುಕ್ ಶೆಲ್ಫ್ ನಲ್ಲಿ ಜೋತಾಡುತ್ತಿದೆ , ನೆನಪಿಟ್ಕೋ.. ಅಂದ ಹಾಗೆ ಅದೆಷ್ಟು ತಂಟೆ ಕೊಡುತ್ತೆ ಗೊತ್ತ..ಥೇಟ್ ನಿನ್ನ ಥರಾನೇ. ಒಂಚೂರು ಗಾಳಿ ಬಂದರು ಸಾಕು, ಅದರ ಕುಲುಕು ನಿನ್ನನ್ನೇ ನೆನಪಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ..

ತು ತೋ, ನಹಿ ಹೈ ಲೇಕಿನ್

ತೇರಿ ಮುಸ್ಕುರಾಹತ್ ಹೈ ..

ಚೆಹ್ರಾ ಕಹೀನ್ ನಹೀ ಹೈ ಪರ್

ತೇರಿ ಆಹಟೇ ಹೈ ...

ಆದ್ರೆ ಮೊನ್ನೆಯ ಕ್ಲಾಸಲ್ಲಿ ನೀನೆ ಕಸಿವಿಸಿಗೆ ಬಿದ್ದೆ ನೋಡು.. ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ 'ಕಿರಣ್ ' ಅನ್ನೋ ಸೀನಿಯರ್ ಆಟೋಗ್ರಾಫ್ ನಲ್ಲಿ ನೀನೇನೋ ಬ್ರದರ್ ಸೆಂಟಿಮೆಂಟ್ ಕವನ ಗೀಚಿದ್ದೆಯಲ್ಲ..ಮತ್ತಿನ್ಯಾರೋ ಅದನ್ನೋದಿ ಕಿರಣ್ ಹುಡುಗಾ ಅಲ್ಲ, ಹುಡುಗಿ ಕಣೆ ಅಂತ ನಿನ್ನನ್ನ ಗೋಗರೆದಿದ್ದರಲ್ಲ... ದಿವಸ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ಕೆಂಪು ನಾನೂ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಕ್ಯಾಂಟೀನಲ್ಲಿ ನಾನವತ್ತು ನಿನ್ನನ್ನು ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ರೇಗಿಸಿದ್ದಾಗ ಮೆಲ್ಲನೆ ನಿನ್ನ ಬೆಣ್ಣೆಗಾಲಲ್ಲಿ ಒದ್ದೆಯಲ್ಲ, ಸಿಹಿ ಈಗಲೂ ನನ್ನಲ್ಲಿದೆ. ನಿನ್ನ ಗೆಳತಿಯರೆಲ್ಲ ರೇಗಿಸಿದಾಗ ಅವುಡುಗಚ್ಚಿ ತಡೆಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಪ್ರಯೋಗಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಿಯಲ್ಲೇ .. ನ್ಯಾಯವಾ ಇದು?

ಹತ್ತು ಜನರ ಕೋಪವೆಲ್ಲ ನನ್ನಲೆರೆದ ಗಳಿಗೆ

ಅರಿತೆ ಗೆಳತಿ , ಪ್ರೀತಿ ಕೂಡ ಅಷ್ಟೇ ಕೊಡುವೆ ನನಗೆ..

ಮತ್ತೆ ನಾನು prank mail ವಿಚಾರ ತೆಗೆದರೆ ನನ್ನ ಕೊಂದೇ ಬಿಡುತ್ತೀಯೇನೋ. ದಿವಸ ಕಾಲೇಜಿನ ಸೈಬರ್ ನಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ ಬಾಕ್ಸ್ ತೆರೆದಿಟ್ಟು ಅದ್ಯಾವುದೋ ಗೆಳತಿಯ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಇಣುಕಲು ಹೋಗಿದ್ಯಲ್ಲ.. ಅದೇ ಗಳಿಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿ ನಾನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಲ್ಲಿ, ನಿನಗೂ CC ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸ್ ಮೈಲಿಂಗ್ ಲಿಸ್ಟ್ ಗೆ ' I’m throwing a party tomorrow ' ಅಂತ ಮೇಲ್ ಕಳಿಸಿದ್ದೆ. ಒಂದಿಬ್ಬರು ನಿನ್ನನ್ನ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿದ್ದೂ ನಿಜ. ಆದ್ರೆ ನೀನು ಅದನ್ನ ಅಷ್ಟು ಸೀರಿಯಸ್ಸಾಗಿ ತಗೊಂಡಿದ್ಯಲ್ಲೇ,ಒಂದು ವಾರ ನನ್ನ ಹತ್ರ ಮಾತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ನೆನೆಪದೆಯಾ. ನನಗಂತೂ ಒಂದು ವಾರ ಹುಚ್ಚೇ ಹಿಡಿದಂತಾಗಿತ್ತು. ಗಳಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ವಿರಹವನ್ನು ಅಳೆಯುವವ ನಾನು, ದಿನಗಳನ್ನೇ ನೀನು ನನಗೆ ಶಪಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ ನನ್ನ ಗತಿಯಾದ್ರು ಏನು , ಯೋಚಿಸಿದ್ದೀಯ?

ಸುಳ್ಳೇ ಆದ್ರು ನನ್ನ ಹೀಗೆ ಕಾಡಬೇಡ ಗೆಳತಿ

ಕಳೆವೆ ನನ್ನ ನಾನೇ, ನಿನ್ನ ಕಳೆಯೆನೊಂದು ಸರತಿ...

ಇದಾದ ಒಂದು ವಾರದ ಮೇಲೆ ಲಂಚ್ ಬ್ರೇಕ್ ನಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಗ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಬಂದು ಕಿವಿ ಹಿಂಡಿ 'ಸಾರಿ ಕೇಳು' ಅಂತ ಸುಳ್ಳೇ ಗದರಿಸಿದೆಯಲ್ಲ, ಒಂದು ವಾರ ಬಾಕಿಯಿಟ್ಟ ಬಡಿತವನ್ನು ಹೃದಯ ಒಮ್ಮಿಂದೊಮ್ಮೆಲೆ ಹೊಡೆದು ಬಿಡುತ್ತೇನೋ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ನೀನು ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಮಾತಾಡಿಸುತ್ತಿ ಅಂತ ಕಳ್ಳ ಹೃದಯ ಯಾವತ್ತೂ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು, ಆದ್ರೆ ಪಾಟಿ ಶಾಕ್ ಕೊಡೋದೇನೆ ? 'ಸಾರಿ' ಅಲ್ಲ , ನಿನ್ನ ಸುತ್ತ ಉರುಳುಸೇವೆ ಹಾಕು ಎಂದರೂ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆನೇನೋ.. ಬರ ಹಿಡಿದ ಅರೆ ಒಡಲನ್ನು ನಿನ್ನ ತೆರೆದ ಅರಮನೆಗೆ ಮತ್ತೆ ಕರೆತಂದಿದಕ್ಕೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ ಯೂ ಎನ್ನಲಾ, ನಿನ್ನ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನಿನ್ನ ಮುಂದೆಯೇ ಹೇಳಿ ಅತ್ತು ಬಿಡಲಾ ಅಂತ ಅವತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಗೊಂದಲಗೂಡಾಗಿತ್ತು .

ಬರದರೆಯೊಡಲನು

ತೆರೆದರಮನೆಯೊಳು

ಕರೆದ ರಮಣಿಯನು

ಮರೆದರಧಮ ನಾ...

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆಗಿ ಇವತ್ತಿಗೆ ಒಂದು ತಿಂಗಳು. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೀಗೇ ಬರೆದುಬಿಟ್ಟು ಇಗೋ ನಿಂಗೇ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ .. ಈಗ ನೆನಪಿನ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗೋ ಸರದಿ ನಿನ್ನದು..

ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಒಲವ ಲೆಕ್ಕ ಬರೆದರೆಲ್ಲ ಸೊನ್ನೆ

ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತ?,

ನಿನ್ನ ನಾನು ಕೂಡಿದಾಗ ಕಳೆದೆ ನಾನು ನನ್ನೇ....

ಇಂತಿ ನಿನ್ನ ರಾಜ್ಕುಮಾರ..